Communiefoto’s Amber door een fotograaf-fotograaf

Eén van de allereerste reportages die geboekt werd door een voor mij onbekend gezin. Ondertussen 4 jaar geleden. Ik mocht de communiefoto’s van Amber haar broer Robbe nemen.

Ze blijven bijzonder die allereerste klanten.

Tijdens reportages als deze voelt mijn werk niet als werk-werk. Het voelt bijna onbeleefd dat ik er geld voor vraag. Ik gebruik vaak de term werk-werk om duidelijk te maken dat het echt wel gefactureerde uren zullen worden. Maar als iemand vraagt of ik gewoon fotograaf of écht fotograaf-fotograaf ben (de vraag komt meestal op huwelijken, en meestal door een nonkel van middelbare leeftijd) dan steiger ik stiekem. Het is vaak het ogenblik waarop ik minnetjes lach. Mijn bergschoenen zouden toch moeten wijzen op ene vorm van professionaliteit en stabiliteit? Wanneer mensen me laten wankelen, bescherm ik mezelf met diepzinnige en dappere nee’s maar meestal hebben ze toch een twijfelkiemzaadje gepland ergens in het noorden van mijn ziel.

Klanten zoals dit gezin dragen bij tot mijn bioactief subsysteem om mezelf te beschermen tegen twijfel en onzekerheid.

Tijdens deze communiereportage op een prinsheerlijke buitenlocatie: Amber. Bruisend en fruitig en ongelooflijk mooi!

Ondertussen is ook Amber haar vormsel al een eindje achter de rug. Gefeliciteerd, lieve, mooie Amber!