Eén van die brieven.
Hey Iebje!
Twaalf!
Het is weer tijd voor één van die brieven waarin ik je probeer wijsheden te vertellen die ik zelf nog maar net begin te snappen. Maar hier gaan we, met een dosis moed en een vleugje hoop :-).
Allereerst wil ik zeggen dat ik trots op je ben. Trots op de manier waarop je de wereld omarmt met je hart vol liefde en je handen vol bereidheid om anderen te helpen. Jij bent voor mij een warme zonnestraal op een koude dag, en ik ben dankbaar dat ik getuige mag zijn van je groei en bloei.
Verder, lief Iebje, bolleke, Iben. Weet je nog de eerste keer toen je draailier speelde? Ik dacht dat we een oordopjesfonds gingen moeten oprichten voor de buren, maar gelukkig was die fase van korte duur (de fase waarin jouw draailier heel even klonk als zes valse violen samen). Ik kijk naar jou, en ik zie je vaker en vaker op een podium staan, met je draailier in de hand, terwijl je de melodieën van het leven speelt. En ik kan alleen maar glimlachen omdat je me keer voor keer betovert.
En dan je vele liefdes. Liefde voor wielrennen, freerunning en skaten. Je bent als een jonge vogel die zijn vleugels uitslaat en de wind trotseert. Ik bewonder je moed en je vastberadenheid om grenzen te verleggen, om de wereld te verkennen op je eigen unieke manier. Vaak hou ik mijn hart vast met jullie als zonen, maar ondertussen weet ik dat jullie wel weer op jullie pootjes terechtkomen. Maar als je dan toch besluit om van een gebouw te springen met alleen een skateboard onder je voeten, zorg je dan alsjeblieft dat we dat op video hebben ;-)?
Vergeet ook nooit dat de grootste avonturen niet altijd de spectaculairste zijn. Soms zijn de mooiste momenten te vinden in de eenvoudige dingen, in de glimlach van een vriend of de warmte van een knuffel. Maar dat weet je wel. Ik weet hoe je houdt van kampvuren, van de gezelligheid bij het kamperen en de gezelligheid in ons gezin.
Jouw liefdevolle aard is vaak jouw grootste kracht, maar soms ook een zwakte. Blijf een zorgzame ziel die anderen een glimlach kan schenken op de donkerste dagen. Wees een luisterend oor, een helpende hand en een bron van troost voor degenen die het nodig hebben. Want in een wereld die soms zo verloren lijkt, zijn mensen zoals jij het licht dat de weg wijst naar hoop. Maar vergeet ook niet om voor jezelf te zorgen! Wat jij wil en voelt is ook belangrijk.
Verder moet ik toegeven dat jij vaardigheden hebt ontwikkeld die ik zelf nog steeds niet zo goed beheers. Van je vader mag je soms ritjes met de auto maken op het veld, en het is nu al bewezen dat jij beter bent in parkeren (en autorijden) dan ik ooit zal zijn. Wanneer jij mijn co-piloot bent en ik weer eens vast kom te zitten in een wirwar van stoepranden en wanhopige zweetdruppels help jij me als een volwaardige rijinstructeur parkeren. Dankjewel!
En dan ook nog, je woordgrapjes! Daar kunnen we alleen maar om glimlachen, je vader en ik zijn blij om te zien hoe jij onze traditie verderzet ;-).
Jouw slappe lach, en die onbedwingbare, soms tot tranen toe lachbuien? Die heb je van mij. Het is een gen dat ik je met alle plezier heb doorgegeven :-). Geniet er van!
het doet wat een mens 😉
Je hebt ook – wanneer het jou interesseert (belangrijke voorwaarde) die onstilbare honger om te begrijpen hoe dingen werken, om problemen op te lossen met een vastberadenheid die ik bewonder. Ook met je draailier, wanneer je het instrument op een nogal innovatieve manier bespeelt en die eigenschap, mijn lieve Iben, is helemaal van jou. Doe er iets mee in deze wereld.
Ik sluit deze brief af met een omhelzing in gedachten, een omhelzing die je herinnert aan de liefde die altijd om je heen is, zelfs als we er fysiek niet zijn. Blijf trouw aan jezelf, Iben, en laat dat hart altijd de weg wijzen. Weet dat we er altijd, altijd voor jou zijn!
Zie je graag, kanjer! Een gelukkige twaalfde verjaardag!
Liefs,
Jouw mama
