2020. Net voor corona. Ik stapte een coworkingruimte binnen. Met mijn bruin krullend haar dat net iets eigenwijzer sprong dan gepland. Ik was helemaal klaar om de wereld te veroveren… en dan zag ik ze: de mannen. Regus-mannen. Hun blikken scanden me van top tot teen, met een mengeling van nieuwsgierigheid en een vleug(je) twijfel. “Wat doet zíj hier?” las ik bijna in de lucht boven hun hoofden. Alsof ik per ongeluk een high-end golfclub binnenwandelde.

Het voelde altijd alsof ik niet paste in die glimmende ruimtes. Alles was er strak en gestroomlijnd – het koffiezetapparaat zag er duurder uit dan mijn Willy (mijn volkswagenbusje). En de stiltehoeken waren zó stil dat ik me afvroeg of mijn toetsenbord niet te hard tikte. En ergens wist ik: dit is niet mijn plek. Ik wil geen werkplek waar ik me moet bewijzen. Ik wil een plek waar ik gewoon mag zijn.

Vroeger ging ik af en toe naar Brussel met zijn prachtige lokale hubs. Ruimtes waar het naar versgemalen koffie en bandenbrood ruikt en mensen rondlopen in slippers alsof ze thuis zijn. Dat kwam al dichter in de buurt. Maar zelfs daar miste ik iets. Brussel blijft Brussel: druk, snel, anoniem. Het voelde als een tijdelijke haven, nooit als een thuis.

Dus besloot ik iets te maken dat dat wél is. Een stukje coworking of gezelligheid te huur in Huis-vol-verhalen. Een plek waar je werkt alsof je in je eigen living zit – maar dan met net iets meer mensen. Een plek waar je jezelf mag verliezen in focus, maar ook mag verdwalen in spontane gesprekken.

Hier vind je geen vragende blikken of strak design. Wat je wél vindt, is een handgeschreven blaadje aan de deur dat zegt: “Welkom! Werk. Of drink een koekje. Of allebei.” Binnen branden de kaarsen, hangt de een geur van koffie en op de achtergrond hoor je af en toe zacht geroezemoes – geen telefoongesprekken die klinken alsof er onderhandeld wordt over een miljoenenovername.

Het is mijn droom dat Huis-vol-Verhalen voelt als een kot voor ondernemers, creatievelingen of dromers. Een plek waar vriendschappelijk fietscodes worden gekraakt en creatieve plannen worden gesmeed. Waar je vrij bent om je werk uit te spreiden over de tafel én je gedachten over de dag. Geen steriele werkplek, maar een warme plek waar je kunt dromen, ploeteren en koekjes eten zonder schuldgevoel. Een kot, maar dan op dagbasis – want slapen doe je thuis.

Dus, als je even genoeg hebt van stilte woonkamers, kille koffiezones en steriele stiltehoeken, kom langs bij Huis-vol-Verhalen in Ieper. Hier mag je werken zoals jij dat wilt, zonder jezelf te verstoppen. Wij zorgen voor koffie. Wees welkom!

Liefs,

Kom je? Even testen? Leg via onderstaande link jouw plekje vast!

https://www.supersaas.nl/schedule/Ann-elise_Lietaert/Gratis_gezelligheid_testen