Vrolijke gezinsreportage bij geregenheid :-)

Vreugdesprongetje. Oudleiding voor mijn lens :-).

Het is augustus. Snikheet. En een uur voor de reportage heb ik het gevoel dat de wolken zometeen kunnen openscheuren. Even twijfel, maar ik ken het gezin die voor mijn lens verschijnt. Dus bel ik even Saskia op, vraag of ze niet iets vroeger kunnen komen. De lucht zit lichtgrijs muizenenachtig en voelt vochtig aan. In de verte hoor ik de buik van menig weergoden rommelen.

Saskia is een vriendin van mij en ik weet dat ze bij ons vorig wijven-uitstapje met schoenen aan en al (ik moest de mijne nog zoeken), al klaar stond om weer en wind te trotseren zodat we met zijn allen coronagewijs veilig konden afspreken want zo “last minute changement van de plannen en iets niet laten doorgaan” is niets voor haar. Een ideale klant dus voor dergelijke weersomstandigheden ;-).

Ze komen aan en het is nog heel even droog. Dan begint te regenen. Ik start met de reportage onder het mom dat regenfoto’s ook wel leuk kunnen zijn.

Wanneer het iets meer wordt dan een gezellige regendouche troon ik hen mee naar een afdakje dat ze daar voor dergelijke geregenheden hebben geplaatst. We gaan nog even verder met de reportage.

Een aroom van verdord gras na een regenbui kriebelt in mijn neus en ik merk dat het droog geworden is. De lucht zit gevaarlijk donker, oogt dun en verraderlijk. We voelen de bui hangen maar gaan toch verder met de reportage. We laten ons niet doen door wat doordeweekse regen.

Uiteraard vinden we het heerlijk om de weergoden ook nog even uit te dagen met enkele regendansjes.

De hemel droogt helemaal op. De meisjes zijn heerlijk om mee te werken. Ik krijg een vrolijke mengeling van integere portretten met daarnaast vele vierkante centimeters vitaliteit en vrolijkheid doorspekt met humor. Het is wel duidelijk uit welk nest ze komen :-).