Op dagen als vandaag sta ik soms voor de zon op. Donker nog, maar toch zie je dat het dag wordt. Nog stil, maar bij de buren hoor je de haan al kraaien.
Ik vind de dag vaak op haar mooist net voor hij begint en met valavond. Het heeft iets magisch, je weet dat je een transformatie kan en zal meemaken.
En op de één of andere manier bracht deze gedachte me terug bij Rachel, die zaterdag haar vormsel deed, en wie ik langs deze weg nog niet feliciteerde.
Weet je wat ik zo mooi vind aan het fotograferen van vormelingen: weten dat ze op het punt staan om te transformeren, binnenkort een andere, nieuwe periode binnen gaan.
Rachel heeft wel iets van een zonsopgang, naturel en gewoon heel erg mooi. Rechte rug, doordringende blik, een tikkeltje mysterie en tegelijkertijd iets heel liefs en zachts over zich.  Ik moest ook denken aan de kleindochter van Mary Finnemore, een personage uit één van mijn lievelingsboeken vroeger.
Omdat de wereld buiten bedekt was met een prachtig sneeuwtapijt kwam de mama met ‘plan B’, het idee om de reportage in de school van Rachel te laten doorgaan. Mijn glimlachje groeide uit tot een brede glimlach toen ik de mogelijkheden ontdekte in het schooltje. Perfect gewoon!

Refter werd wat ontruimd om de houten muur met zijn origamivlinders in beeld te kunnen brengen (een weetje: achteraf bleken de vlinders gemaakt te zijn door juf Maaike Monkerhey, had ik moeten weten, een juf die boeken schrijft over bijen haalt het buitenleven binnen op alle mogelijke manieren :-)). Maar ook de traphallen en de turnzaal werden de perfecte locatie voor de communieshoot van Rachel!
 
KAARTJE 1:

 

 
KAARTJE 2:

Van harte gefeliciteerd, lieve Rachel!
Veel plezier volgend jaar!
Liefs,

www.ann-elise.be/fotografie