Voor Jutta.

Jutta,

Al vaak gezegd tegen mijn zus en jouw mama.  Jij was mijn tweede grote liefde. Mijn allerallerliefste metekindje. Degene die heel lang Jona en mijn naam versmolt tot “Jona-Iesj”. Het meisje dat dit eindeloos kon herhalen en dan met haar kleine beentjes en met open armpjes naar ons toeliep met een huppelende geestdrift. Toen al. 

Juttta. Steeds een zekere gevoeligheid voor het wonder.  Altijd fijntjes afgestemd op de energie die rond jou hangt. 

Aan de hand van jouw mimiek, jouw toon weet ik vaak al hoe je je voelt en wat je wil zeggen.  

Jouw laatste zomer als lager schoolkind. Volgend jaar een andere school… en ach, wat zal ik onze gesprekjes in de auto missen. De flarden van zotte verbeelding. De dwaling van het moment als ons Rube dagenlang verkondigt dat het vissen zal regenen en jij met zoveel meer ja dan nee steeds de mogelijkheid van de fantasie openhoudt. Dagenlang regende het walvissen, spotten we garnalen en zagen we kwallen onderweg.

 Met jou is het zo heerlijk fantaseren!

Je bent zo creatief in het vormen van gedachten. Duidelijk iemand die zelf denkt. Die vaak meet en weegt vooraleer ze gaat oordelen. En toch heb je een bepaalde gespletenheid in jou. Aan de ene kant hou je van analyseren, van het doorschouwen, van het filosoferen. Ben je ongelooflijk nieuwsgierig. Maar daarnaast ben jij ook net degene die alles zo heerlijk luchtig kan maken. 

Je wou foto’s bij valavond, waarbij de zon uit haar gouden voegen barst. Toepasselijk. Lieflijk, zacht en een gouden gloed 🙂  Dat past wel héél goed bij jou. 

Lieve Jutta, je bent zo goed in gelukkig zijn en ik hoop dat het jouw hele leven zo blijft. Ik hoop van harte dat je uitgroeit tot een evenwichtig, vrij meisje. Dat je mag opgroeien met de zon in je gezicht!

Jij boeit, verrast en verwondert! 

Ik hou van jou! Omdat je bent zoals je bent! 

Geniet! Steeds opnieuw! 

Liefs,

Tante Lies