Reportage: over schoonheidsslaapjes en het geluk van een goeie kapster-dochter :-)
En we hollen gigantisch ons to-do-lijstje achterna… Soms zou ik heel even Doornroosje willen zijn en mezelf en de wereld honderd jaar laten slapen (zou dit niet dé oplossing kunnen zijn voor het klimaat? 100 jaar geen fabrieken, geen auto’s, …).
En echt, wat mij betreft hoeft er na mijn eeuwenslaapje zelfs geen prins komen om me wakker te kussen (prins Laurent die net ontwaakt uit zijn slaap lijkt me nu niet de mooiste manier om wakker te worden en ik vermoed dat je niet mag kiezen welke prins, dus alvast één risico dat ik niet wil nemen. Als ik ontwaak dan liever met mijn mannen langs mijn zijde.
Maar goed, ik droom dus nog even verder van een heerlijk lang schoonheidsslaapje. En ik denk dat lieve, vrolijke Juliette dat ik op dat moment voor de lens had ook wel vond dat ik een schoonheidsslaapje kon gebruiken.
Als fotograaf zie ik er vaak niet bijster elegant uit (ok, ik weet het, anders ook niet :-)). Ik ben van het soort dat zichzelf af en toe wel eens volledig durft overgeven aan het moment. Soms betekent het in bomen klauteren, over (of bij gebrek aan behendigheid in) dijken springen, of met mijn neus tegen de grond fotograferen (uiteraard dan ook even heerlijk de geur van humus opsnuiven en pijlsnelle mieren van mijn kleren schudden).
Juliette had die dag duidelijk oog voor mijn nonchalance. Ik kreeg een standje dat mijn haar toch niet echt netjes zat, en het ook wel eens geknipt zou mogen worden. Handig als de mama kapster is, dan boekt de fotograaf nog de volgende dag een afspraak. 🙂
Een prinsheerlijke shoot met fijne kerstkaartjes als gevolg en uiteraard voor mij een heerlijk momentje bij de kapper.
Lieve groet,
Ann-elise