Ik hou van achterafmomentjes. Kaartjes als lieve herinneringen. Brievenpost. Bedankbriefjes.
Ik vond het dan ook heerlijk dat mijn schoonbroer en schoonzus voluit gingen voor achterafkaartjes. Kaartjes om heel eventjes opnieuw in een bepaald moment te vertoeven.
De  reportage ging door de dag van de communie.  Niets leuker om je te mogen warmen aan stralende ogen die vol verwachting uitkijken naar het grote feest die er meteen aankomt.
Het lijkt alsof de wolken anders kleuren als er kleine meisjes vol verwachting er onder dansen, huppelen en stralen.