Het was ijskoud. Het waaide. Het regende denappels op ons hoofd en ik werd weeral eens geneteld tijdens het foto’s nemen.
Maar… toch was het weer een heerlijke reportage, zo eentje waar je je nog een hele dag vrolijk van voelt. Zo eentje waarbij je bij het bekijken van de foto’s spontaan moet beginnen glimlachen.  Eén waar ik zelf ongelooflijk blij van word omdat het heerlijk is dat de harmonie tussen broers en zus er van afdruipt.