Juliette had ik voor de tweede keer voor mijn lens. Glinsterende oogjes en een gulle lach. Wat een fijn dametje!
Het was een stralende zomerochtend, de wind blies subtiel zijn zomeradem over ons heen. Het was weer zo’n voormiddag die ik koester en zou willen vermenigvuldigen. De plek van de reportage brengt me zo tot rust (de mama ging op een wat minder leuke manier het dialoog aan met de omgeving, ze kreeg er een reuzachtige beet waarop ze allergisch reageerde, blijkbaar zijn die buitenbeesten ook wel gevoelig voor vrouwelijk schoon 😉 ).

Fijne woensdag!

Www.ann-elise.be