Een bijzondere kerstreportage. Leen (de mama van deze fantastische kids) is jarenlang één van mijn beste vriendinnen geweest.
Met haar heb ik de meest geestdriftige gesprekken gevoerd over mijn eerste kus en het zoenvermogen van mijn eerste lief.  Het is degene met wie ik zowel fiets- als autoavontuurtjes achter de rug heb die af en toe wel richting gracht neigden (en daar was mijn gevoel voor richtingloosheid meestal verantwoordelijk voor – mijn oprechte excuses).   Degene met wie ik grote en kleine geheimpjes heb gedeeld. Degene met wie ik vaak niet meer bij kon komen van het lachen.
Ik heb vrienden die ik vrij regelmatig zie maar met wie ik me uiteindelijk iets minder verbonden voel. Met Leen heb ik al gemerkt dat wanneer ze mijn leven even terug binnenwandelt het precies nog voelt zoals vroeger. Het heeft nog steeds iets vertrouwds.
Het was dan ook heerlijk om tijdens de reportage te kunnen bijpraten en op pad te gaan met haar zoontje en dochtertje.

www.ann-elise.be