Het is augustus. Snikheet. De dag vervaagt in warme nachten. We verplaatsen een middagreportage naar ’s morgens vroeg.

We scheppen het moment als een snel smeltend ijsje. Ik vervloek mezelf wanneer ik Jonas even vraag om te lopen voor de foto’s. Zo fris is het nu ook niet. Ik zweet nog mijn zinnen uit als hij komt aangelopen.

Na een eindje is hij volledig open gebloeid. Nieuwsgierig vraagt hij naar mijn kinderen, vertelt hij dat hij tekenen ook heel erg leuk vindt (misschien worden we wel colléga’s) en kletst hij ons vrolijk door de reportage heen.

Dankjewel voor de fijne reportage en het vertrouwen!

Lieve groet,

www.ann-elise.be/fotografie