Een fotoreportage in Ronse begin oktober.  Ik hou er van om niet via de autostrade te rijden (misschien wel één van de redenen waarom ik zo vaak verdwaal ;-)). Vooral op een zondag vind ik het heerlijk om het geroezemoes van een stad of een dorp gade te slaan zonder dat ik het geroezemoes ook hoef toe te laten.  Van op afstand alles bekijken en verbeelden. De mensen een verhaal toe dichten. Zien hoe ze bij het zebrapad soms wel of soms ook niet opkijken en me al of niet vriendelijk toeknikken.

Soms krijg ik tijdens zo een autorit de volmaakte gedachte.  Of soms krijg ik zelfs het volmaakte gevoel. Omdat ik de dingen die ik zie zo ongelooflijk mooi kan vinden. Smalle bundels zonlicht die hier en daar door bomen priemen.  Een landschap die baadt in een gouden gloed.

Maar goed, ik was dus onderweg naar Ronse, naar een verjaardagsfeestje van een klein meisje voor wie ik vorig jaar een prinsheerlijk geboortekaartje had mogen maken.

Fijn om gans het gezinnetje even terug te zien.  Haar mama, die ik eigenlijk al vrij lang ken, heb ik pas vorig jaar écht ontmoet. Wat een mooi persoon!  Iemand met een levenswijsheid om jaloers op te zijn.

Op het verjaardagfeestje veel kindervoetjes die levenslustig door het leven huppelen.

Een fijne namiddag in fijn gezelschap!

www.ann-elise.be